Met zijn muzikale invloeden die voornamelijk uit de jaren ’70 stammen hoeft het niet echt te verwonderen dat de Britse singer-songwriter, multi-instrumentalist en producer Andy Clark op zijn debuutalbum “I Love Joyce Morris” liedjes brengt waarin die beïnvloeding weerspiegeld wordt. De tien tracks op deze eerste soloplaat zijn eigen composities in folk-, pop-, country- en Americanastijl.

Van die nummers zijn er intussen al twee op single uitgebracht met eerst de albumopener “Welcome To The Party” waarin de geest van de Beatles ten tijde van hun ‘Yellow Submarine’ rondwaart. Single nummer twee is ook track nummer twee op dit album: het lekker voortkabbelende “But For You” dat u op de bijgaande video kunt beluisteren.

Dan resteren er dus nog acht nummers op “I Love Joyce Morris” die nog niet vermeld werden en die misschien ook wel aanspraak kunnen maken om later ook eens als single dienst te doen. Want daar zijn zeker nog enkele zeer leuke melodietjes tussen te vinden. Zo wordt de liefde hier met veel lof bezongen in het alweer sterk naar ‘Beatles’-werk neigende “Socks And Shoes” en in “Alistair”.

Zijn vaderschap koestert Andy Clark met veel liefde en dat reflecteert ook in enkele van de liedjes op deze plaat, met o.a. het folky banjoliedje “Daddy Please” waarin gerefereerd wordt naar dochter Phoebe, het aan zijn zoontje Rory opgedragen nummer “Sunny Boy”, maar ook in het naar de soms andere opduikende zijde van kinderen verwijzende “Monsters” als muzikale exponenten.

Afgesloten wordt er hier met de traditionele akoestische folksong “Apples”, een nummer dat verwijst naar zowel het kweken van appels, de nieuwste hobby van Andy Clark, als naar zijn twee oogappels van kinderen. Hij is overduidelijk een familieman die zijn gezinsgeluk maar al te graag met anderen wil delen door er liedjes over te schrijven en die op te nemen op een eerste plaat “I Love Joyce Morris”, een zeer geslaagd debuutalbum.

(valsam)